Voor een ieder die de demonstratie vandaag bij het Homomonument heeft gemist of mijn speech nog eens wil nalezen:
Sorry dat ik besta is de titel van een liedje dat Annie M.G. Schmidt al in 1977 schreef voor de musical Foxtrot. Een baanbrekende song die mij als puber heeft geholpen om uit de kast te komen.
Eindelijk geen schlager of een wijsje
Over een jongen en een meisje
Maar een liedje over de verboden kus
Van Romeo en Julius
Hoewel ik inmiddels door schade en schande volwassen ben geworden bekruipt me als Spice Granny nog regelmatig het gevoel van Sorry dat ik besta.
Bijvoorbeeld als ik ’s ochtends buiten zit te ontbijten en de vogeltjes hoor fluiten en mijn roze droom plotseling ruw uit elkaar spat als ik in het ochtendjournaal een of andere Amerikaanse blaaskaak hoor zeggen dat de val van Srebenica te wijten is aan de aanwezigheid van homo’s in het Nederlandse leger.
Als ik gruwelijke foto’s zie van jongeren die in Iran worden opgehangen vanwege hun homosexualiteit.
Als ik moet lezen dat een verliefd homokoppel in Malawi tot veertien jaar gevangenis veroordeeld dreigt te worden.
Als ik lees dat dichter bij huis, wat heet in mijn eigen land, voormalig gidsland Nederland, homosexuele leraren worden geweigerd op scholen.
Als ik hoor dat er een zogenaamde gristelijke partij is die zegt dat homo’s wel op onze verkiezingslijst mogen staan als ze hun homosexualiteit maar niet praktizeren.
Als ik lees van roze senioren die in verzorgingstehuizen worden weggepest door mede-bewoners.
Als ik hoor van holebi’s en transgenders die in elkaar worden geslagen, uitgescholden en bespuugd nota bene in Amsterdam de Homohoofdstad die zo dreigt af te glijden tot Homofoobstad.
Dan denk ik vaak: ‘houdt het dan nooit op? Moet ik mezelf blijven verdedigen tot ik een ons weeg?’
Ook de uitslag van de laatste verkiezingen maakt me bang. Slaat door de polariserende uitspraken van Geert Verkeerd Geblondeerd straks de vlam in de Hollandse hersenpan?
Maar toch weiger ik bij de pakken neer te gaan zitten.
Tot mijn laatste snik blijf ik als Frau Antje van het Verkeerde Kantje geloven in een Roze Planeet waar je, of je nou homo bent of straight, jezelf kunt zijn!
Laat liefde i.p.v. angst regeren!
En dan wil ik nu graag mijn lijflied Roze Planeet voor jullie chansonneren!
Bovenstaande foto is vandaag gemaakt in het COC Amsterdam door Jan van Breda.
